Dag 25 - 28 (slot)

Het plan was dus om na 2 nachten in Kudlee Beach (Gokarna) weer terug te keren naar Goa. Dat zou normaal ook lang genoeg zijn geweest, want er viel niet veel te beleven. Maar ik was tijdens een wandeling iemand tegen gekomen, alleen en ook Nederlands. Dat schept een band en toen Om Beach een heel fijne plek bleek te zijn besloten we dat we hier wel langer wilden blijven. Ik had nog 1 nachtje boomhut tegoed en zou daarna die kant op komen.

's Middags ga ik zelf nog even het stadje in, maar het is heel warm (nu snap ik waarom het seizoen in april hier over is) en het valt een beetje tegen. Dan maar snel weer terug richting strand. Met de Nederlandse heb ik 's avonds nog even contact via Facebook. Bij het ene tentje waar het daar nu nog een beetje gebeurd hadden ze nog wel een hutje vrij. En o ja, ze was gewoon komen lopen en dat was goed te doen (het is buitenom ook bereikbaar met de taxi). Daar wilde ik natuurlijk niet voor onderdoen. En ze had gelijk, het is best te doen. Als je tenminste niet zo'n grote en zware backpack hebt (die van haar was de helft kleiner, vertelde ze later). En als je voorgaande accommodatie al halverwege Kudlee Beach lag en je niet nog eens zoals ik eerst de heuvel af moest. En als je aan het eind van de middag die kant op gaat (als de temperatuur vaak al wat aangenamer is) en niet later in de ochtend (benauwd warm en geen zuchtje wind) zoals (u raad het al) ik. En als je niet ook nog een keer de verkeerde afslag neemt (die paadjes lijken ook zo op elkaar) waardoor je een flinke lus extra loopt.


Om een lang verhaal kort te maken: deze wandeling is vreselijk en ik verklaar mezelf onderweg een keer of 10 voor volkomen getikt dat ik niet gewoon voor die 100 roepie een tuk-tuk heb gepakt. Totaal uitgewrongen (letterlijk) kom ik daar aan. De duik in zee en de lunch op deze mooie locatie maken alles weer goed. Best apart, er zitten in dit gedeelte een stuk of 10 eettentjes (meestal ook met wat hutjes erbij om te overnachten), maar om de een of andere reden zitten alle nog aanwezige toeristen bij 1 zaak (waar ik bijna weer voorbij gelopen was, zo onopvallend is de ingang). We maken er een heerlijk relaxt dagje van. 's Middags wandelen we alleen nog even naar een andere baai verderop.
Het hutje waar ik slaap is super basic maar op letterlijk een steenworp afstand van de zee, spotgoedkoop en zolang je niet om moeilijke dingen als een handdoek vraagt is het dus prima te doen.
Nieuwe mensen ontmoeten was niet bepaald een hoofddoel deze laatste week, maar zo halverwege is het stiekem toch best fijn om even een gesprekje te hebben wat net wat verder reikt dan 'waar ik vandaan kom' en 'hoe lang ik in India ben'.

Donderdag neem ik afscheid en ga toch maar weer richting Goa voor de laatste 2 dagen. Aangekomen op het treinstation daar kan ik een taxi nemen, maar wordt ik tegelijkertijd aangesproken door motorrijders die ook voor taxi spelen. Dat is iets goedkoper en was weer eens wat anders. Wat ik alleen even vergeten was dat het de vorige keer al best ver was, en dat ik nu naar de meest noordelijke plaats in Goa ging, Arambol.

De eerste kilometers vond ik het nog heel cool en avontuurlijk, zo met mijn backpack achterop de motor. Na een kwart rit begon het al een beetje ongemakkelijk te worden. Halverwege vroeg ik me al hardop af of we er al bijna waren (niet dus) en na driekwart telde ik de kilometers en minuten af, overal kramp hebbend. Ik met m'n leuke plannetjes.

Als je net uit het relaxte backpackers sfeertje van Om Beach komt, is Goa weer even omschakelen. De alternatieve plaats met Ayurdistische praktijken die Arambol zou moeten zijn volgens de boeken, vind ik niet direct. Heeft er wellicht ook weer mee te maken dat het seizoen voorbij is. Wat ik wel vind: Russen. Heel veel Russen. Als ik je vertel dat de borden in veel restaurants in zowel het Engels als het Russisch geschreven staan, weet je denk ik wel genoeg. Het toppunt was toen ik de volgende dag onderweg in een kustplaatsje een flesje water wilde kopen en de man in de winkel iets onverstaanbaars tegen me zei. Na wat onbegrip van mijn kant, bleek het '20 rupies' in het Russisch te zijn. Ehh, zie ik er dan uit als een Rus?!

Het hutje wat ik gehuurd heb ziet er best leuk uit en leek bij voorbaat best goedkoop. Maar had ik maar niets vooraf geboekt, want er zijn zoveel betere plekjes voor maar een fractie van het bedrag. In het hoogseizoen is het wellicht verstandig iets te reserveren, nu is dat totaal onnodig. Lesje voor een volgende keer. En dan slaap ik voor dat extra geld ook nog eens beroerd, want de buren zijn luidruchtig en een stel honden aan de achterkant vinden het nodig om de halve nacht te blaffen en janken.

Er zijn kleine golfjes, maar surfboard verhuur vind ik niet. Ook doen de strandwachten hier echt heel moeilijk, als je fff te ver de zee in gaat wordt je meteen terug gefloten. Beetje overdreven allemaal vind ik, hoewel ze hier geloof ik wel veel ervaringen hebben met dronken mensen die niet kunnen zwemmen en vervolgens verzuipen.

Om de laatste volle dag toch maar iets actief te doen, huur ik een scootertje. Heerlijk vind ik dat, lekker rond tuffen in de omgeving. Ik kom tot aan Chapora, waar een vervallen fort staat met mooi uitzicht over de kust en gebruik een lunch bij Vagator Beach. Op de terugweg vind ik zowaar nog een surfboard verhuur, maar helaas is op dat moment de zee echt volkomen vlak. Ik moet me er maar bij neerleggen dat het op dat vlak niet zo mag zijn deze week, want ook duikmogelijkheden zijn hier niet.

Terug in Arambol maak ik nog een strandwandeling en vind rond zonsondergang toch nog iets van het alternatieve sfeertje. Op een bepaalde plek op het strand wordt muziek gemaakt en oude hippies verkopen op kleedjes hun waar. Leuk om dat toch nog even meegemaakt te hebben op de valreep.

Zaterdag. Vanavond vliegen. Vandaag nog even tijd om wat te relaxen aan het strand. 's Middags wandel ik nog even naar de andere kant van de klif. Daar is een zoetwatermeertje en daarachter kan je het woud in wandelen. Na een minuut of 15 kom je bij de Banyan Tree. Daaromheen liggenmatjes waar je plaats kan nemen. Dit had een leuk plekje kunnen zijn, ware het niet dat zelfs hier de voertaal Russisch is. Iets verderop vind ik een rustiger plekje waar een oud Indiaas mannetje onder een andere boom zijn eigen plekje heeft gemaakt en lekker zit te roken. Hij wenkt me en ik ga er even bij zitten.
Terug op het strand neem ik een late lunch en bestel het gerecht waarmee ik 4 weken geleden begonnen ben; een Thali (dat is een schotel met chapati en allerlei lekkere sausjes).

Onder het genot van ook het allerlaatste Kingfisher biertje, zie ik de beelden voor me van plekken die ik allemaal gezien heb deze reis. Van de chaos van Delhi naar de relatieve rust (en kou) van Shimla en Dhamsarala. Van prachtige monumenten (Taj Mahal, Amber Fort) naar de kamelen in Pushkar en de stranden van Gokarna en Goa. Van dit laatste weekje had ik iets meer voorgesteld, maar ben toch zeker blij dat ik het gedaan heb, al was het alleen maar om de indrukken van de reis te verwerken.

Hoogtepunten? Te veel om op te noemen, maar 2 dagen waren extra speciaal voor me: Amritsar, met het eten in de Gouden Tempel en de wandeling daarna met allerlei verassende dingen onderweg. Het was ook de 1e dag dat ik op pad was met de reisgenoten waarover ik al eerder schreef, en dat beviel zo goed dat we rest van de reis vrijwel onafscheidelijk zijn geweest.
De 2e topdag was Rishikesh, met het raften, de Beatles Ashram, de ceremonie aan het water en het gezellige eten 's avonds.

Ik heb wel eens gelezen dat er maar 2 opties zijn: of je houd van India, of je vind het er vreselijk en het is eens maar nooit weer. Een tussenweg is er niet. Voor mij is duidelijk het eerste het geval. Ik heb me er volledig aan overgegeven, en weet vrijwel zeker dat ik er ooit nog eens terug zal keren, ook omdat er nog zoveel mooie plekken zijn waar ik nog niet geweest ben.

Nee, ik ben niet verlicht en heb geen enorm diepere inzichten opgedaan. Wel denk ik (het is best wel een cliché, maar ik ga het toch zeggen) dat ik rijker terug kom in Nederland. Allereerst natuurlijk door alle indrukken die ik heb opgedaan. Maar niet in de laatste plaats door de nieuwe vrienden die ik gemaakt heb. Zonder hen was het 'gewoon' een mooie reis geweest, nu was het een onvergetelijke tijd met ontelbaar veel bijzondere dagen en avondjes. Ik heb al heel wat groepen meegemaakt en dan was het na 1x samen komen (als dat er al van kwam) wel bekeken (wat meestal ook wel prima was), nu hoop ik oprecht dat het contact met hen duurzamer is en we nog vaak het glas zullen heffen. De tijd zal het leren.

Het dieptepunt van het reizen wat mij betreft breekt nu aan: terug naar huis en maandag weer aan het werk. Ik zie er enorm tegenop.

Ik heb geen idee wanneer ik weer op reis ga (lees: wanneer ik weer geld heb) en of ik dan weer zo uitgebreid ga bloggen. Het kost een hoop tijd maar ben er uiteindelijk toch wel blij mee, al is het alleen al om het zelf allemaal nog eens rustig terug te lezen.
In ieder geval leuk dat jullie zo massaal mijn verslagen hebben gelezen!